Uważamy, że kryzysowa sytuacja w jakiej znalazło się wielu obywateli Ukrainy, sprawia że należało i nadal należy nieść pomoc. Szczególnie ofiarom wojny, osobom, które zostały pozbawione dachu nad głową czy tym ludziom, którzy potrzebują schronienia i bezpieczeństwa/bezpiecznego schronienia. Polacy w pierwszych tygodniach wojny, w odruchu ludzkiej empatii i serdeczności, pokazali to najlepiej. Organizując się samodzielnie, dając realną pomoc dla uchodźców z Ukrainy, bez udziału rządów RP czy zagranicy, tylko z dobroci serca i potrzeby pomagania drugiemu człowiekowi. Nie zmienia to jednak faktu, że z naszej strony powinna, to być pomoc wstępna i doraźna oraz późniejsza umożliwiająca funkcjonowanie uchodźcom w naszym kraju, przy pełnym poszanowaniu jego zasad, historii i tradycji. W naszej ocenie, nie do zaakceptowania jest fakt, przedkładania dobra uchodźców, ponad dobro Polaków przejawiające się w szeroko rozumianej pomocy społecznej, oferowanej w większym stopniu dla uchodźców z Ukrainy, niż dla obywateli naszego kraju. Jakiekolwiek próby nadania uchodźcom statutu równego z obywatelami Polski, a zwłaszcza z możliwością brania udziału w wyborach są niedopuszczalne. To nie jest nasza wojna, a co za tym idzie, przekazywanie sprzętu wojskowego, pieniędzy polskich podatników na cele wojenne oraz rozbrajanie naszego kraju jest karygodne.